Svetlana Alexijevitsj (1948) verzamelde al eerder stemmen (van vrouwen) uit de Tweede Wereldoorlog in het boek 'De oorlog heeft geen vrouwengezicht' (2016)*. Onvermoeibaar probeert zij in dit boek ook de allerlaatsten van de generatie die de Duitse bezetting van Belarus meemaakten, destijds kinderen, aan het woord te laten. Hetgeen een nóg indringender boek oplevert, heel 'simpel' vormgegeven met een eindeloze hoeveelheid korte of langere interviewfragmenten. Bizarre, 'kleine', opmerkelijke, intieme, schokkende herinneringen van kinderen, die in hun jeugd alles hadden mogen meemaken, maar nou juist géén Tweede Wereldoorlog. Een universeel pamflet tegen de oorlog, welke dan ook. Met enkele verklarende eindnoten.